Το Τροπάριο της Κασσιανής.

Η υμνογράφος Κασσιανή, μία από τις λίγες γυναίκες υμνογράφους της βυζαντινής περιόδου, έγραψε έναν ύμνο που ακουμπά βαθιά την ψυχή του πιστού. Με θεολογικό βάθος και λυρική ομορφιά, περιγράφει τη μετάνοια της αμαρτωλής γυναίκας που άλειψε τα πόδια του Χριστού με μύρο, πλένοντάς τα με τα δάκρυά της.

Απόσπασμα από το τροπάριο:

«Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα γυνή,

τὴν σὴν αἰσθομένη θεότητα,

μυροφόρου ἀναλαβοῦσα τάξιν...»

Η Κασσιανή δεν περιγράφει απλώς ένα γεγονός του Ευαγγελίου, αλλά μας μεταφέρει το βίωμα της μετανοίας. Δεν είναι τυχαίο που το τροπάριο αυτό έχει συνδεθεί τόσο έντονα με το θείο δράμα και το πένθος της Μεγάλης Εβδομάδας.

Η συγκινητική ιστορία πίσω από την Κασσιανή

Η Κασσιανή έζησε τον 9ο αιώνα και είναι γνωστή όχι μόνο για το υμνογραφικό της έργο αλλά και για τη γνωριμία της με τον αυτοκράτορα Θεόφιλο. Σύμφωνα με την παράδοση, την απέρριψε επειδή απάντησε έξυπνα και με θάρρος σε μια φράση του, κάτι που δείχνει και τον ανεξάρτητο χαρακτήρα της.

Γιατί μας συγκινεί ακόμη σήμερα;

Το τροπάριο της Κασσιανής είναι ένα ποίημα μετάνοιας, ταπείνωσης, αγάπης και ελπίδας. Κάθε στίχος είναι γεμάτος συναίσθημα και πνευματικό βάθος, υπενθυμίζοντας μας ότι η μετάνοια δεν είναι ντροπή, αλλά δύναμη και λύτρωση.